Laparoskopske operacije
Laparoskopska hirurgija u savremenoj medicini predstavlja sinonim za minimalno invazivnu hirurgiju. Izraz laparoskopija potiče od grčkih reči „lapara“, što podrazumeva mekani deo tela između rebara i kuka, boka, slabine, i „skopein“, što znači gledati ili pregledati. Suština tehnike je prikaz unutrašnjosti telesnih šupljina, pomoću laparoskopa, tankog instrumenta sa endoskopskom kamerom, koji se koristi za prenos slike iz unutrašnjosti tela na monitor.
Osim anatomskih šupljina, kao što su trbuh ili grudni koš, metodama balonske dilatacije takođe se mogu formirati veštačke šupljine između određenih slojeva tkiva, najčešće su to preperitonealni i retroperitonealni prostor.
Laparoskopski zahvati, dijagnostički ili operativni, izvode se kroz male rezove na koži, dužine od 0,5 do 1,5 cm, koji mogu da se nalaze daleko od obolelog organa.
Ove operacije pacijentima donose sve prednosti minimalno invazivne hirurgije. Uglavnom su to manji rezovi na koži, manje presecanje drugih tkiva, značajno manji bol i potreba za primenom analgetika, manja mogućnost intraoperativnih infekcija unutrašnjih organa, puno kraće vreme hospitalizacije, brzi oporavak i vraćanje normalnim fizičkim aktivnostima, brzo zarastanje operativnih zahvata
Laparoskopske operacije bubrega
U oblasti urologije, upravo laparoskopske operacije na bubregu pacijentima u najvećoj mogućoj meri donose prednosti minimalno invazivne hirurgije. Klasičan hirurški pristup na bubreg naime traži široko presecanje više slojeva mišića, što pacijente na više nedelja izbacuje iz mogućnosti normalne fizičke aktivnosti, a čak na više meseci sprečava aktivno bavljenje sportom. U slučaju primene laparoskopskog pristupa, pacijenti se normalno kreću već nekoliko dana nakon operacije, a vraćanje sportskim aktivnostima u većini slučajeva moguće je nakon dve do tri nedelje. Pogotovo u slučajevima gde nema potrebe po vađenju celog ili dela organa kozmetički efekat kod laparoskopskih operacija daleko nadmašuje isti u slučajevima primene klasične hirurške tehnike.
Laparoskopske operacije bubrega se izvode u opštoj anesteziji. U slučaju transperitonealnog laparoskopskog pristupa, putem 1 cm dugačkog reza na koži, u trbušnu šupljinu uvede se posebna igla, kroz koju se ubacuje gas (insuflacija ugljen dioksida) do određenog pritiska, što će formirati dovoljno prostora za izvođenje operacije. Nakon završene insuflacije, kroz isti rez u već proširenu trbušnu šupljinu ubaci se posebna tanka cev (trokar), a kroz nju optički instrument sa izvorom svetla i kamerom (laparoskop). Prateći endoskopsku sliku na monitoru, operator ubaci još dva do tri trokara, preko kojih će on i asistenti uvoditi različite laparoskopske instrumente. Do bubrega se dolazi otvaranjem unutrašnje tkivne membrane trbuha (peritoneum). Ako se primarno radi ekstraperitonealni pristup, pre insuflacije gasa posebnom metodom balonske dilatacije formira se prostor između određenih slojeva tkiva van trbušne šupljine, da bi se nakon toga takođe ubacili trokari za laparoskop i potrebne instrumente.
• Nefrektomija
• Pijelonplastika
• Fenestracija ciste bubrega
• Pijelolitotomija
• Nefropeksija
• Radikalna nefrektomija
• Parcijalna nefrektomija
• Nefroureterektomija
Laparoskopske operacije mokraćovoda
Laparoskopske operacije na mokraćovodu (ureteru) su relativno retke, bez obzira na indikaciju. Između svih procedura koje u slučaju pristupa na mokraćovod inače traže klasičnu operaciju ili pak primenu laparoskopske tehnike, izdvajamo dve najčešće. Sve laparoskopske operacije mokraćovoda se izvode u opštoj anesteziji.
• Ureterolitotomija
• Reimplantacija mokraćovoda
• Ekscizija stenoze mokraćovoda
• Ureteroliza
Laparoskopske operacije mokraćne bešike
Laparoskopske operacije na mokraćnoj bešici pacijentima u najvećoj mogućoj meri donose prednosti minimalno invazivne hirurgije. U slučaju primene laparoskopskog pristupa, pacijenti se normalno kreću već nekoliko dana nakon operacije, što pogotovo u slučaju većih operacija, kao što je laparoskopska radikalna cistektomija ili supratrigonalna cistektomija, značajno ubrza rehabilitaciju i vraćanje u normalan život. Takođe kozmetički efekat kod laparoskopskih operacija na mokraćnoj bešici daleko nadmašuje isti u slučajevima primene klasične hirurške tehnike. Sve laparoskopske operacije mokraćne bešike se izvode u opštoj anesteziji.
• Cistolitotomija
• Divertikulektomija
• Parcijalna cistektomija
• Radikalna cistektomija
Laparoskopske operacije prostate
Laparoskopske operacije na prostati pacijentima u najvećoj mogućoj meri donose prednosti minimalno invazivne hirurgije. U slučaju primene laparoskopskog pristupa, pacijenti se normalno kreću već nekoliko dana nakon operacije, što pogotovo u slučaju laparoskopske radikalne prostatektomije značajno ubrza rehabilitaciju mogućeg poremećaja mokrenja odnosno stresne inkontinencije nakon operacije, i samim tim vraćanje u normalan život. Sve laparoskopske operacije prostate se izvode u opštoj anesteziji.
Ostale laparoskopske operacije:
• Ekscizija promena u retroperitoneumu
• Karlična limfadenektomija
• Vezikulektomija
• Ligatura spermatične vene
• Adrenalektomija